Ноҳияи Рашт дар таърих бо номи Қаротегин шеносо буд, зеро он як нуқтаи муҳим дар роҳии Абрешим маҳсуб мешуд. Ин минтақа чанде пеш бо номи Ғарм низ маъруф буд. Аз 27 октябри соли 1939 то 24 августи соли 1955 ноҳия зери тобеияти Вилояти Ғарм қарор дошт. Бо қарори Парлумони Тоҷикистон, ки таҳти №190 аз 28 апрели 2001 қабул шуда буд, номи “Рашт” ба ноҳия дода шуд.
Ҷанбаи таърихии дигаре, ки Рашт онро ба ёд меорад, ҳодисаест, ки дар 10 июли 1949 дар мавзеи Ҳоит ба вуқуъ пайваст. Як зилзилаи шадид, ки бо иқтидори 9 бал дар шоҳроҳ ва минтақаи атроф, даҳҳо ҳазор нафар одамонро зери хок монд ва ҷони худро аз даст доданд.
Масоҳати умумии ноҳияи Рашт 4,6 ҳазор км² аст, ки 97% онро кӯҳҳо фаро гирифтаанд. Ҳамин тавр, манзараи ғайриоддӣ ва аҷиби ин минтақа ба вуҷуд омадааст.
Ноҳияи Рашт бо ноҳияҳои Тавилдара дар ҷануб, Тоҷикобод ва Ҷиргатол дар ҷанубу шарқ, Мастчоҳ дар шимол ва Нуробод дар ғарб ҳамсарҳад аст.
Баландии ноҳия аз сатҳи баҳр 1300 метр аст ва иқлими он муътадил мебошад. Давомнокии давраи гармии мавсимӣ дар ин ҷо 128-216 шабонарӯзро ташкил дода, ҳарорати миёнаи моҳи июл +18 то +24 дараҷа Селсий ва моҳи январ дар ҳарорати -5 то -10 дараҷа Селсий хунукӣ мешавад. Миқдори миёнаи боришот дар як сол ба 600-900 мм мерасад.
Дарёи Сурхоб, ки аз шарқ ба ғарб мегузарад, минтақаи Раштро шикаст ва як зумра дарёҳо, аз ҷумла Руноб, Шўрак, Оби Кабуд, Сорбоғ ва Санги Карро мегирад. Хоки ноҳия асосан ҷигарранг аст, ки барои рушди соҳаҳои растанипарварӣ муфид мебошад.
Ноҳияи Рашт як минтақаи аграрӣ аст, ки 89,2% аҳолиаш дар деҳот зиндагӣ мекунанд. Шуғли асосии аҳолии ноҳия чорводорӣ, картошкапарварӣ ва боғдорӣ мебошад. Дар ин ҷо дарёфти дарахтҳои гуногуни мева: себ, нок, олу, чормағз, гелос, олуча, зардолу, шафтолу, тут, ангур ва бодом хеле маъруф аст.
Барои сайёҳон, нақшаи сафари ба маконҳои ҷолиби Рашт, ки аз беҳтарин нуқтаҳои мавҷуда маҳсуб мешаванд, масалан, Дарраи Камароб, деҳаи Ясмин ва Ҳоит тавсия дода мешавад.
